29/2019 Nie powiem

"Mam wrażenie, że żyję zamknięta w słoiku. Mogę krzyczeć najgłośniej, jak potrafię, ale i tak nikt nigdy mnie nie usłyszy. Nikt nie zauważy, że płaczę. Tonę we własnym krzyku. Podłoga jest zasypana słowami, ściany są czarne od liter, które wylewają ni się z głowy jak strumienie czarnego atramentu."

Książka przywędrowała do mnie w ramach booktour'a, który zorganizowała @noodla_books. Jak tylko zobaczyłam informację o tym, to wiedziałam, że muszę się zapisać do tej grupy po to, aby przeczytać tę historię.
Temat jaki porusza autorka w swojej debiutanckiej książce, to mutyzm. Temat znany mi, na studiach liznęłam trochę teorii. Nigdy nie spotkałam się z osobą borykającą się z tym problemem. Dlatego z wielką przyjemnością przeczytałam tę historię. Dzięki temu jestem w stanie wyobrazić sobie co czuje taka osoba, jakie targają nią emocje.

"Zmieniłam się. Stałam się tykającą bombą, studentką, odliczającą godziny do śmierci i żałoby."

Książka jest ciekawie napisana. Akcja dzieje się w teraźniejszości, piętnaście lat wcześniej oraz 4 miesiące wcześniej. Wszystko po to, aby ukazać dogłębnie co było przyczyną. Autorka zastosowała także dwa punkty widzenia: Cathrine i Luciana.
Historia jest bolesna, smutna, nieraz czytając łezka kręciła mi się w oku.

"Na skutek traumy Cathrine traci zdolność mówienia. Nie jest w stanie nic powiedzieć nawet do męża i dzieci. Lekarze twierdzą, że jedynym sposobem, by odzyskała mowę, jest przeanalizowanie przez nią przeszłości. Catrhrine musi, więc zacząć od początku- od niego. Od Luciana. Miłości swojego życia."

"Chyba sobie nie radzę. Spędzam zbyt wiele czasu we własnej głowie, zagubiona w marzeniach i wspomnieniach. Odróżnianie wyobrażeń od rzeczywistości staje się trudniejsze. Kiedy nie snuję fantazji o równoległym życiu, oddaję się wspomnieniom i zastanawiam się, jak mogłam zmienić bieg wydarzeń, by dotrzeć do szczęśliwego zakończenia."

Historia jest przemyślana, bohaterowie wykreowani przez autorkę są idealnie. Czytając wczuwałam się w główne postacie i razem z nimi wszystko przeżywałam. Książka naszpikowana jest emocjami.Fabuła jest dość skomplikowana i wymaga skupienia uwagi, natomiast czyta się ją dość szybko.

Moja ocena 8/10
Książkę oceniam dość wysoko, czyta się ją dobrze, historia zostaje w głowie, czasami jak dla mnie było za dużo zamieszania, zmian czasów i punktów widzenia. Poza tym wszystko inne było na plus, szczególnie zakończenie. Emocjonalna, smutna historia, którą warto przeczytać!

Tytuł: Nie powiem
Autor: Clare Empson
Wydawca: Wydawnictwo Czarna Owca
Stron: 400
Ocena: 8/10

Dziękuję @noodla_book za możliwość wzięcia udziału w booktourze :*